บทความดีๆ เมื่อคุณรักใครสักคน...

บทความดีๆ เมื่อคุณรักใครสักคน...
เมื่อคุณรักใครสักคน... อย่าทำให้เค้าเสียใจ... อย่าทำให้เค้าร้องไห้... อย่าร้องไห้ให้เค้า ( เพราะคุณจะต้องร้องไห้ให้ตลอดไป ) อย่าทำลายความรู้สึกของเค้า... อย่าทำให้เค้าเป็นทุกข์เพราะคุณ ( ถึงแม้เค้าจะยินยอมก็ตาม... ) อย่าระแวงในตัวเค้า อย่าบอกให้เค้าไปรักคนอื่น... อย่าแกล้งทำเป็นว่าคุณไม่รัก... อย่าไปรักใครคนอื่นอีกคน ( เพราะถึงแม้หัวใจจะมีหลายห้อง...แต่หัวใจก็มีเพียงดวงเดียว.) ห่วงใยเค้าให้มากๆ... ดูแลเค้าให้ดีๆ... ใส่ใจเค้าในทุกเรื่อง... ทำให้เค้ามั่นใจในตัวคุณ... ทำให้เค้ามีความสุขที่สุด ( คุณจะรู้สึกภูมิใจมากถ้าเค้าเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก ) เชื่อใจเค้ามากๆ... เค้าคือคนที่ดีที่สุด... ทำเพื่อเค้าคนเดียว... และที่สำคัญที่สุด...เมื่อคุณรักใครสักคน...อย่าลืมบอกให้เค้ารู้...

บทความดีๆ .. เตือนใจเรา

บทความดีๆ .. เตือนใจเรา

ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 ปีมีค่าเพียงใด .. ให้ถามนักเรียนที่สอบไล่ตก
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 เดือนมีค่าเพียงใด .. ให้ถามมารดาที่ต้องคลอดบุตรก่อนกำหนด
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 สัปดาห์มีค่าเพียงใด .. ให้ถามบรรณาธิการหนังสือรายสัปดาห์
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 ชั่วโมงมีค่าเพียงใด .. ให้ถามคู่รักที่ต้องรอเวลาจะพบกัน
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 นาทีมีค่าเพียงใด .. ให้ถามคนที่พลาดรถไฟ รถประจำทางหรือเครื่องบิน
ถ้าอยากรู้ว่าเวลา 1 วินาทีมีค่าเพียงใด .. ให้ถามที่รอดชีวิตจากอุบัติเหตุอย่างหวุดหวิด
ถ้าอยากรู้ว่าเวลาในเสี้ยววินาทีมีค่าเพียงใด .. ให้ถามนักกีฬาโอลิมปิกที่ได้เหรียญเงิน
เวลาไม่เคยคอยใคร .. เราควรใช้ทุกขณะอันมีค่ายิ่งให้ดีที่สุด
จงแบ่งปันเวลาให้กับใครบางคนที่เป็นคนพิเศษที่เรารัก
ไม่มีที่มาของบทกลอนนี้
แต่เราสามารถแบ่งปันสิ่งดีๆให้กับใครบางคน
โปรดอย่าเก็บมันไว้ .. คนเดียว
สร้างโดย:
wantida

บทความดีๆ สำหรับคนมีทุกข์

บทความดีๆ สำหรับคนมีทุกข์
คุณเคยรู้สึกไหม ว่าชีวิตช่างลำบาก คุณไม่อยากอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างที่เป็นอยู่ คุณรู้สึกว่า ชีวิตนั้นเป็นทุกข์ อาชีพการงานไม่ได้ดั่งใจ อะไร ๆ ก็ผิดพลาดไปหมด? เรื่องราวต่อไปนี้ อาจจะเปลี่ยนแปลง ทัศนคติที่คุณมีต่อชีวิตคุณได้ ผมสนทนากับเพื่อนคนหนึ่ง ถึงแม้ว่า เขาจะทำงานสองอย่าง รายได้แต่ละเดือนหักลบรายจ่ายแล้วยังเหลือแค่พันกว่า แต่เขาก็มีความสุขมากแล้ว ผมแปลกใจมากที่เขามีความสุขขนาดนั้น เพราะเขามีรายได้น้อย ต้องประหยัดมัธยัสถ์จึงจะพอมีเหลือเลี้ยงดูคุณพ่อคุณแม่สูงอายุ พ่อตาแม่ยาย ภรรยาและลูกสาวอีกสองคน ไหนจะค่าใช้จ่ายต่าง ๆ จุกจิกภายในครอบครัว เขาอธิบายให้ฟังว่า เป็นเพราะหลายปีก่อนเขาได้เห็นเหตุการณ์บางอย่างที่ประเทศอินเดีย ขณะนั้นเขา ประสบปัญหาที่สาหัสมาก สภาพจิตใจตกต่ำจึงไปเที่ยวอินเดียเพื่อให้สบายใจขึ้น เขาได้เห็นกับตา ผู้หญิงชาวอินเดียคนหนึ่ง ถือมีดอีโต้ตัดแขนขวาของลูกตัวเอง สายตาที่หมดหวังของผู้หญิงคนนั้น และเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดของเด็กอายุสี่ขวบ จนบัดนี้ยังวนเวียนอยู่ในใจเขามิรู้ลืม คุณอาจจะถามว่า ทำไมแม่คนนั้นจึงต้องทำเช่นนี้ ? เป็นเพราะลูกของเธอซุกซนเกินไปหรือเปล่า ? หรือเป็นเพราะแขนของเด็กติดเชื้อ ? ไม่ใช่ ที่แท้ทำไปเพื่อให้เด็กสามารถไปขอทานตามถนน แม่ผู้สิ้นหวังคนนั้นจงใจทำให้ลูกตัวเองพิการ เพื่อเขาสามารถออกขอทานตามท้องถนนได้ เพื่อนของผมคนนี้ตกใจแทบช๊อก ขนมปังในมือของเขาที่เพิ่งกินได้ครึ่งก้อนตกหล่นลงพื้น ทันทีทันใดก็มีเด็กๆ ห้าหกคนกรูกันเข้ามา แย่งชิงขนมปังที่เลอะทรายบนพื้น เหมือนกับปฏิกิริยาอัตโนมัติเวลาผจญกับความหิวโหย เขาตกใจกับเหตุการณ์ดังกล่าว ไกด์ของเขาขับรถพาเขาไปยังร้านขนมปังที่ใกล้ที่สุด เขาเข้าไปในสองร้านของละแวกนั้น ขอซื้อขนมปังทั้งหมดในร้าน เจ้าของร้านขนมปังแปลกใจมาก แต่ก็ยินดีขายขนมปังทั้งหมดให้เขา เขาใช้เงินทั้งหมดไม่ถึงหนึ่งร้อยเหรียญ ซื้อขนมปังมาประมาณสี่ร้อยกว่าก้อน (ตกก้อนละไม่ถึง 25 เซน) แล้วใช้อีกหนึ่งร้อยเหรียญซื้อของใช้ประจำวัน และแล้ว เขาก็นั่งบนรถบรรทุกที่บรรทุกขนมปังไว้เต็มคันรถ ขับไปบนถนน ขณะที่เขาแจกจ่ายขนมปังและของใช้ประจำวันให้กับเด็ก ๆ ซึ่งพิการเป็นส่วนใหญ่นั้น พวกเขาล้วนโค้งคำนับให้ด้วยความดีใจ นั่นเอง เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาคิดได้ว่า ทำไมคนเราจึงสามารถละทิ้งศักดิ์ศรีของตนเองเพียงเพื่อชิ้นขนมปัง ราคาไม่ถึง 25เซน เขาเริ่มบอกตนเองว่าตนเองนั้นโชคดีแค่ไหน เขามีร่างกายครบสามสิบสอง มีอาชีพการงาน มีครอบครัว มีโอกาสบ่นว่าอาหารชิ้นไหนดี อาหารชิ้นไหนไม่อร่อย มีโอกาสสวมใส่เสื้อผ้า มีโอกาสครอบครองสิ่งของมากมายที่คนเหล่านี้ไม่มี ตอนนี้ ผมเริ่มคิดได้และตระหนักได้ว่า ชีวิตของผมมันย่ำแย่จริงหรือ ? บางทีมันอาจไม่ได้ย่ำแย่ขนาดนั้นก็ได้ คุณละ ? บางทีเมื่อครั้งหน้าคุณรู้สึกว่า ชีวิตของตนกำลังย่ำแย่ ลองคิดถึงเด็กคนที่ต้องเสียแขนเพื่อเป็น ขอทานคนนั้นดูสิ ! “ความรู้สึกพอ” ไม่ใช่มาจากการเติมเต็มสิ่งที่คุณต้องการ แต่มาจากการตระหนักว่า คุณมีมากมายและเพียงพอ เมื่อประตูแห่งความสุขปิดลง ประตูอีกบานหนึ่งก็จะเปิดออก แต่บ่อยครั้งเรามัวแต่จ้องบานประตูที่ปิดลงเท่านั้น ไม่ได้สังเกตเห็นประตูอีกบานหนึ่งที่เปิดออกเพื่อเรา จริงอยู่ พวกเรามักจะรู้ว่าตนเองมี ก็ต่อเมื่อเราสูญเสียมัน แต่พวกเราก็ต้องคอยจนกว่าของสิ่งนั้นมาถึง จึงจะรู้ตัวว่า เราไม่มีมัน การมอบความรักทั้งหมดให้กับผู้อื่น มิได้หมายความว่า เราจะได้รับความรักตอบกลับมาอย่างเท่าเทียมกัน อย่าหวังว่า รักผู้อื่นแล้วผู้อื่นจะรักตอบ จงสนใจแค่ให้ความรักนั้น เติบโตขึ้นในใจพวกเขา แต่ถ้าไม่เติบโตขึ้นเลยก็จงพอใจกับความรักที่เติบโตขึ้นในใจของคุณเอง หนึ่งนาทีจึงจะทำลายคน ๆ หนึ่งได้ หนึ่งชั่วโมงจึงจะชอบคน ๆ หนึ่งได้ หนึ่งวันจึงจะรักคนๆ หนึ่งได้ แต่ต้องใช้เวลาตลอดชั่วชีวิต จึงจะลืมคน ๆ หนึ่งได้ จงอย่ามองเพียงรูปภายนอก เพราะสักวันมันจะหลอกคุณ จงอย่ามองแค่ความร่ำรวย ทรัพย์สมบัติ เพราะสักวันมันจะซีดจางลง หาใครสักคนที่ยิ้มให้คุณ เพราะเมื่อมีรอยยิ้ม จะทำให้อารมณ์ของคุณดีขึ้น หาใครสักคนที่ทำให้คุณอมยิ้มได้จากใจจริง บางครั้งเมื่อคุณคิดถึงใครสักคน ความคิดถึงนั้นอาจถึงขั้นให้คุณคว้าตัวเขาออกมาจากความฝัน โอบกอดตัวเขาเอาไว้ ไล่ตามความฝันของคุณเอง ไปยังที่ ๆ คุณอยากไป เป็นอย่างคนที่คุณอยากเป็น เพราะคุณมีเพียงชีวิตเดียว ซึ่งหมายถึง...มีเพียงโอกาสเดียวในการทำสิ่งที่คุณอยากทำ แปลจากบทความของ "โหว เหวินหย่ง" (เจ้าของผลงาน เกิดมาซน ทั้งสองเล่ม)

บทความ " ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง "

บทความ " ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง "
ยังมีช่างไม้สูงอายุคนหนึ่งต้องการจะเกษียณตัวเอง ก็เลยบอกความต้องการดังกล่าวกับนายจ้าง เกี่ยวความต้องการที่จะเกษียณและใช้ชีวิตที่หรูหรากับภรรยา ซึ่งช่างไม้ก็บอกว่าเขาอาจจะเสียดายค่าจ้างที่จะได้รับ แต่เขาก็ต้องการที่จะเกษียณ นายจ้างก็บ่นเสียดายที่จะต้องสูญเสียช่างฝีมือดีไป แต่ก็ได้ขอร้องให้ช่างคนนี้ช่วยสร้างบ้านให้อีกสัก 1 หลัง ช่างไม้ผู้นั้นก็ตอบตกลง ครั้นพอบ้านสร้างเสร็จก็พบว่า มันไม่ใช่งานที่เป็นฝีมือของช่างคนนี้เลยแม้แต่น้อย งานที่ออกมาก็เป็นงานแค่เปลือกนอก (จอมปลอม) วัตถุดิบที่ใช้ก็ด้อยคุณภาพ มันช่างเป็นการจบชีวิตช่างฝีมือดีที่ไม่สวยหรูเลย และเมื่อนายจ้างสำรวจงานชิ้นนี้ของช่างผู้นี้ นายจ้างก็ได้ยื่นกุญแจให้แล้วบอกกับช่างไม้ว่า "นี่คือบ้านของคุณ .......ผมขอมอบให้คุณเป็นของขวัญ" เมื่อช่างไม้ได้ยินเช่นนั้น ถึงกับตกใจและอุทานกับตัวเองว่า น่าละอายจริงๆ ถ้าเขารู้สักนิดว่ากำลังสร้างบ้านของตัวเองอยู่ เขาก็คงตั้งใจสร้างให้ดีกว่านี้ ข้อคิดสะกิดใจ เช่นเดียวกับพวกเราที่กำลังสร้างชีวิตของตัวเราเอง ด้วยการสั่งสมสิ่งต่างๆ วันละเล็กวันละน้อย และบ่อยครั้งที่เราไม่ได้ใช้ความพยายามอย่างที่สุด ในการสรรค์สร้างชีวิตของตนเอง และเมื่อวันๆ หนึ่งมาถึง เราก็จะตระหนักว่า เราต้องใช้ชีวิตอยู่กับทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเป็นผู้สร้างขึ้นมาทั้งหมด และเมื่อถึงวันนั้น เรามักจะพูดเสมอว่าถ้าเราสามารถกลับไปได้ เราจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้น แต่ความจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ ..... เพราะพวกเราทุกคนก็คือช่างไม้ ในทุกๆ วัน พวกเรากำลังตอกตะปู ปูกระดาน หรือแม้แต่กำลังเลือกกำแพงให้กับชีวิตตัวเอง ดังคำพูดที่ว่า "ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง" ทัศนคติ และ ทางเลือกต่างๆ ที่พวกเราได้เลือกกันในวันนี้ ก็เสมือนกับการสร้าง "บ้าน" (ชีวิต) ที่เราจะต้องอยู่กับมันให้กับตัวเอง ....... ดังนั้นจงสร้างบ้านด้วยความฉลาด และจงจำไว้ว่า "จงทำงานเหมือนกับว่าเราไม่ต้องการเงินทอง
จงรักราวกับว่าเราไม่เคยเจ็บ จงเต้น (ร่าเริง) ราวกับว่าไม่มีใครจ้องมองอยู่"

บทสรุปการศึกษาวิชาการจัดการนวัตกรรมและสารสนเทศ

บทสรุปการศึกษาวิชาการจัดการนวัตกรรมและสารสนเทศ
วิชาการจัดการนวัตกรรมและสารสนเทศสรุปสาระการเรียนรู้ครั้งที่ 1 วันอาทิตย์ที่ 8 มีนาคม 2552เรียนรู้ :

แนวความคิดเกี่ยวกับระบบสารสนเทศ การสื่อสารข้อมูลและเครือข่ายคอมพิวเตอร์ มีกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ สร้างระบบสารสนเทศและนวัตกรรมทางการศึกษา การทำงานเป็นทีมแต่ละคนมุมมองความคิดไม่เหมือนกันทีเดียวนัก บางคนสอดคล้องกันแต่จะถูกดึงเข้ามาในทิศทางเดียวกันเพื่อให้บรรลุความสำเร็จในงาน ที่ชอบมากคือแนวคิดในการนำเสนอผลงานที่เพื่อนๆบางกลุ่มนำเสนอผลงานในรูปแบบการแสดงละคร ได้ข้อคิดจากอาจารย์เกี่ยวกับการเขียนรายงานควรมีการวางแผน

สรุปสาระการเรียนรู้ครั้งที่ 2 วันอาทิตย์ที่ 22 มีนาคม 2552เรียนรู้ :

การพัฒนาระบบสารสนเทศสำหรับสถาบันการศึกษาและเทคโนโลยีสารสนเทศสำหรับการศึกษา มีกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ ระบบสารสนเทศสำหรับการศึกษา การทำงานกลุ่มครั้งนี้มีการวางกรอบของงาน แต่ยังขาดความรอบคอบในการดำเนินงาน อาจเป็นเพราะความคิดยังไม่หลากหลาย บางคนอาจมีประสบการณ์ในงานเฉพาะอย่าง แต่ร่วมกันทำงานตามกำลังความสามารถของตนเอง ทุกคนต่างเอื้ออาทรช่วยเหลือกันและมีความเป็นหนึ่งเดียวกันจนเป้าหมายบรรลุ

สรุปสาระการเรียนรู้ครั้งที่ 3 วันอาทิตย์ที่ 5 เมษายน 2552เรียนรู้ :

เทคโนโลยีสารสนเทศสำหรับการศึกษาสมัยใหม่ ผู้เรียนได้เรียนรู้จากการปฏิบัติจริง ในการทำบล็อก ในชั่วโมงเรียนผู้เรียนจะตั้งใจเรียนมากและจะช่วยเหลือซึ่งกันและกันตลอดเวลา ได้นำเทคนิคพื้นฐานของระบบสารสนเทศไปใช้สื่อสารผ่านเครือข่ายรูปแบบต่าง ๆ เพื่อสร้างระบบสารสนเทศ ซึ่งสามารถประเมินผลงานจากบล็อก

สรุปสาระการเรียนรู้ครั้งที่ 4 วันอาทิตย์ที่ 26 เมษายน 2552

สอบอีกแล้ว.....

ในความเป็นนักศึกษา ป.โท

ดนตรีประทับใจ

ดนตรีประทับใจ 1

ทุกคนก็ต่างมีความใฝ่ฝัน แต่มีไม่กี่คนหรอก ที่ความฝันจะเป็นจริงส่วนพวกที่เหลือก็ต้องยอมรับในโชคชะตา และอดทนอยู่กับความเจ็บปวดแต่ในความเป็นจริงเมื่อเราโตขึ้นไม่เห็นจะมีอะไรเป็นไปตามแผนของเราความฝันก็ค่อยๆ ไกลออกไปเรื่อยๆเหลือแต่ความเจ็บปวดความเศร้าความโกรธ

ดนตรีประทับใจ 2

ผมชอบดนตรี ผมรักดนตรีผมฟังดนตรี ผมเล่นดนตรี ถูกครับ !! เพราะมนุษย์ทุกคนชอบเสียงดนตรีโดยธรรมชาติว่าแต่ ดนตรี มันคืออะไรกันนะ ถ้านี่คือเรื่องที่ทำให้คุณสนใจงั้นจะลองถามด้วยคำถามง่าย ๆ ว่า What is Music ?ถ้าจะให้ตอบจริงๆ ก็คงจะได้ประวัติ และคำอ้างอิงหรือ ทฤษฏี ต่างๆ นา ๆแต่เอาคำตอบที่ง่ายๆ และเข้าใจสำหรับผมละกัน ดนตรี = เสียงเพลงที่ทำให้มีความสุข